Honeymoonen in IJsland

Voor velen zijn de Malediven of Bora Bora de ultieme honeymoonbestemmingen. Wij verkiezen andere contreien zoals IJsland waar de ruwste natuurfenomenen het landschap tekenen. Omdat we opteerden voor een shortbreak van 5 dagen in november, beperkten we ons tot het kleine gebied van de Golden Circle, de Zuidkust en het Reykjanesschiereiland. We namen ons voor om niet enkel de klassieke highlights te bezoeken, maar ook minder bekende plekjes te ontdekken en voldoende tijd te voorzien om op te gaan in de natuur.

Regen en wind: welkom in IJsland

Bij het ophalen van onze 4×4, want dit kan in november soms noodzakelijk zijn voor sneeuwval, viel de avond al. Een avond gepaard met wind en regen, of betergezegd: Gluggaveður of letterlijk vertaald ‘raamweer’. Weer om gezellig binnen aan het raam te zitten met een dekentje, maar niet om buiten te vertoeven. We reden een goed uurtje door tot Hveragerdi, het serredorp van het land. Om de eerste avond goed in te zetten, gingen we dineren bij Ingólfsskáli Viking Restaurant. In dit turfhuis komt de Vikingcultuur even tot leven. Van de aankleding tot het bestek, alles weerspiegelt deze traditionele beschaving. Toeristisch of niet, het eten was er overheerlijk en de beleving was zeer fijn. Afsluiten deden we in de hottub en stoombad van ons boutique appartement.

Golden Circle op z’n best

De volgende ochtend startten we de dag aan Kerið, een imposant kratermeer waar ooit een actieve vulkaan schuilging. We vervolgden onze rit richting de Bruarfoss waterval, een mindergekende, maar prachtige plek die je enkel kan bereiken via een wandelpad van enkele kilometers langs de rivier. De zon lichtte de roestkleurige weilanden op en de besneeuwde bergtoppen staken extra hard af tegen de blauwe lucht, ideaal weer voor een hike. Wat de Bruarfoss en de andere watervallen die je passeert zo typeert is het felle blauwe water dat hier stroomt.

Na deze makkelijke en vooral heel rustige wandeling stonden 2 kleppers van formaat op de planning: Geysir en Gullfoss. Bij Geysir uit de kracht van Moeder Aarde zich in geisers en een kolkend geothermisch gebied. Gullfoss of ‘Gouden waterval’ is een gigantische waterval die via verschillende niveaus verdwijnt in een kloof. Beide fenomenen behoren terecht tot de ‘must-sees’ van IJsland en gelukkig vallen de bezoekersaantallen in november heel goed mee, waardoor het nergens druk was.

Een late lunch voorzagen we in de tomatenserre van Fridheimar waar je à volonté verse tomatensoep en huisbereid brood kan consumeren. De late namiddag brachten we al badend door in Hrunalaug, een piepkleine warmwaterbron die verscholen ligt op privé eigendom en omringd wordt door mystieke heuvels. Tijdens valavond reden we verder naar de ringweg waar ons volgende huisje op ons wachtte.

Gevarieerde Zuidkust

Nieuwe dag, nieuw avontuur. De dag startte op het zwarte strand van Landeyjahöfn waar we moederziel alleen de ruwe zee aanschouwden met op de achtergrond de contouren van de Westmann Eilanden. De volgende stop was de Seljalandsfoss en Glúfrabúi waterval, beiden bijzonder op hun eigen manier. De één duidelijk zichtbaar vanaf de ringweg met een wandelpad dat achter de waterval doorloopt, de ander goed verscholen in een kloof waar je doorwandelt tot bijna onder de waterval. Omdat je zo dicht bij de watervallen kan komen, heb je grote kans dat je hier (klets)nat van terugkeert (lees: waterdichte kledij is hier geen overbodige luxe).

Nadien volgden we de ringweg verder tot Vik met topbezienswaardigheden en enkele verborgen parels op het lijstje. We reden onder de voet van de beruchte Eyjafjällajökull, je weet wel, die vulkaan die 11 jaar geleden het hele Europese luchtruim plat legde door een aswolk, om vervolgens toe te komen bij de indrukwekkende Skogafoss waterval. Alle ‘Viking-fans’ kennen deze waterval ongetwijfeld als die waar Floki voorstaat in de serie. Hier waren we niet alleen, want deze trekpleister kan je echt niet missen vanaf road 1.

Naast de waterval loopt een trap omhoog naar een uitkijkplatform, tevens het startpunt van de Fimmvörðuháls trail. In de winter is deze 23 kilometerlange wandeling echter niet haalbaar maar kan je wel een stukje van het traject lopen om zo een eerste impressie van de vele watervallen, diepe kloven en desolate landschap te krijgen. We wandelden zo’n 40 minuten per richting en waren op het verste punt echt alleen in dit feeërieke tafereel. Voor ons zeker een van de hoogtepunten van de reis.

Terug op de ringweg namen we een kleine afslag naar de Solheimajökull, een gletsjertong van de grote Myrdalsjökull waar je tot aan de turquoise ijskap kan wandelen en de diepe structuren in het ijs kan zien.

In de late namiddag brachten we een bezoek aan de mooie klifkust van Dyrholaey met charmante vuurtoren, het zwarte strand van Reynisfjara met basaltrotsen en het uitkijkpunt in Vik vanwaar de dreigende rotsformaties van Reynisdrangar te zien zijn. De dag eindigden we in Vik Wool, waar o.a. handgemaakte IJslandse truien verkocht worden.

De geheimen van Reykjanes

Voor we op onze laatste vrije dag terug Reykjanes reden, namen we nog een verkwikkende duik in Seljavallalaug, het oudste zwembad van het land dat verscholen ligt in de dramatische omgeving.

Terug richting het schiereiland veranderde het landschap van een bergachtige kust naar een open vlakte waar de IJslande paarden en kuddes schapen vrolijk graasden. We stopten even in Selfoss voor een heerlijke IJslandse hotdog alvorens we stopten bij de zwavelvelden van Kryssuvik. Al van op de parking kwam de geur van rotte eieren ons tegemoet, maar de kleurschakeringen, kokende modderpoeltjes, dampende ondergrond, maakten dit stukje opnieuw uniek.

De volgende stop langs de felgroen begroeide lavavelden was de Fagradalsfjall, de vulkaan die dit jaar uitbarstte en gedurende 7 maanden lava bleef spuwen. Ondanks we geen lava meer zagen, was de zwart achtergebleven lavastroom ronduit fascinerend. De structuren, zwart-paarse mineraalkleuren, de smeulende, naar lucifers ruikende dampen,… maakten ons bezoek meer dan moeite waard.

Omdat de wind zo sneed en de motregen als naaldjes in onze gezichten prikten, was een traditionele lamssoep (take away en op te eten in een oude lijnbus) een geschenk uit de hemel. Vervolgens bezochten we voorbij Grindavik nog enkele mooie locaties zoals Brimketill, waar een volledig zwarte lavakust natuurlijke ‘badkuipen’ vormt, Gunnuhver, nog een mooi klein geothermisch gebied en Bru Milli Heimsalfa of beter gezegd ‘brug tussen Amerika en Europa’. Bij deze laatste stop zie je vanop een brug de breuklijn tussen de Amerikaanse en Europese aardplaat. Als afsluiter genoten we nog van een duik in de befaamde en melkblauwe Blue Lagoon, een lagune met lekker warm water en gezichtsmaskertjes en genoten we van een heerlijk diner.

Eén ding is zeker… Wij gaan nog zeker terug naar het land van ijs en vuur!