Terug naar de natuur met een meerdaagse kanotocht

De kano als vervoersmiddel is iets van alle tijden. Doorheen de eeuwen hebben talloze volkeren de kano gebruikt om te migreren, te jagen, te vissen, om zich te verplaatsen in hun dagelijkse leven. De unieke stabiliteit en functionaliteit maakt het mogelijk om in de meest onherbergzame gebieden te geraken. Pas sinds enkele decennia kreeg de kano een nieuwe functie: ontspanning en avontuur! Culturen zoals die van onszelf in West-Europa begonnen te beseffen dat de kano een manier is om te ontsnappen aan de snelheid van ons eigen bestaan. Een meerdaagse kanotocht lijkt wel op een duik in het verleden van ons menszijn: terug naar de essentie, terug naar de natuur, de tijd vertragen om volledig tot rust te kunnen komen. Net dat wilde collega Thibaut aan den lijve ondervinden. Hier lees je zijn verslag van hoe een driedaagse kanotocht doorheen het Glaskogen Naturreservat in Zweden eraan toe gaat.

Dag 1: klaarmaken van de kano’s en de tocht starten

Yihaa, het is zo ver! Bij het krieken van de dag worden we verwacht bij het kanocentrum. Geen tijd te verliezen want we willen zo snel mogelijk in onze kano’s zitten. Starten doen we met het klaarmaken van ons materiaal en het inladen van de kano’s. De vorige dag hebben we inkopen gedaan in de lokale supermarkt dus daar moeten we vandaag niet meer mee inzitten. We hebben voldoende eten en drinken voorzien, onze innerlijke mens moet de komende dagen uiteraard ook goed gesoigneerd worden. Van de organisator krijgen we grote tonnen die we waterdicht kunnen afsluiten, ons materiaal kunnen we dus veilig en droog opbergen in onze kano.

Wat nemen we alvast zeker mee:

• Kampeergerief (tent, slaapzak, matje, gaspitje,…)
• Warme kledij voor ’s avonds
• Handdoek en zwemgerief want een frisse duik doet wonderen
• Eten en drinken voor drie dagen
• Enkele pintjes als extraatje tijdens de ondergaande zon
• Camera en externe oplader voor je GSM
• Kaart, kompas en zwemvest (van de organisatie)

Eenmaal de waterdichte tonnen volledig klaar zijn en we al ons materiaal dubbel nagekeken hebben brengt de organisator ons met de wagen naar het startpunt van de tocht, diep in het Glaskogen Naturreservat. Samen met enkele andere deelnemers worden we aan de rand van het eerste meer achtergelaten. Vergis je niet, de andere reizigers zie je 10 minuten bij de start van de driedaagse maar zodra de kano’s te water zijn gelaten en iedereen begint te peddelen, drijft iedereen traag maar zeker uit elkaar en zie je ze niet meer tot aan de eindhalte. Heerlijk alleen!

De rest van de dag wordt gevuld met rustig peddelen, af en toe uitrusten, af en toe de tijd nemen om van het landschap te genieten en af en toe ook uitstappen. Uitstappen? Ja zeker! De meren zijn bezaaid met kleine eilandjes waar je even kan aanmeren. De ideale plekjes voor een frisse duik!

’s Avonds installeren we onze tent aan een shelter die gratis te gebruiken is voor iedereen die er langs komt. Je kan er ook voor kiezen om volledig ‘in the wild’ een plek te zoeken, maar zo een kampplaatsen zijn niet gemakkelijk te spotten vanop het water. Toevallig waren wij volledig alleen op deze plaats waardoor het toch ook ‘in the wild’ voelde. Het leuke aan een shelter is het gekloven hout dat voorzien is, net zoals de vuurpit die je snel terug aan kan krijgen. Je moet dus geen hout gaan sprokkelen om een fijn kampvuur te maken. Ook is er een bio-toilet terug te vinden, je zal zeker niet op hetzelfde gemak als thuis zitten, maar midden in het woud is dit toch heel comfortabel. Moe maar voldaan kruipen we uiteindelijk onze tent in, een goeie eerste dag.

Dag 2: peddelen, peddelen, en… peddelen

Vandaag is de opdracht bijzonder eenvoudig, blijven peddelen totdat we een nieuwe comfortabele kampplaats gevonden hebt. Heerlijk simpel toch? Deze “eentonigheid” spiegelt zich niet af in de omgeving waarin we ons bevinden. Omdat we af en toe de kano uit het water moeten lichten en een stukje moeten wandelen naar het volgende meer (wat trouwens heel gemakkelijk gaat via het karretje dat we meekrijgen), reizen we doorheen heel wat verschillende landschappen.

We geraken dus eigenlijk nooit uitgekeken op onze omgeving. Het ene moment worden we omringd door dichte wouden en bossen, op het ander moment bevinden we ons in een rotsige omgeving of peddelen we doorheen moerassig gebied, op nog een ander moment moeten we met onze kano op paadjes doorheen uitgestrekte weilanden wandelen en tot slot zijn er nog de momenten waarop we ons midden op het meer bevinden en het water zich uitstrekt zo ver als het oog reikt.

Even een korte uitweiding over het ‘overstappen’ van meer tot meer.

Niet ieder meer is met elkaar verbonden, dat zorgt er voor dat je af en toe de kano uit het water moet tillen en je je over land moet verplaatsen naar het volgende meer. Een kano is zwaar, maar aangezien je altijd met twee in een kano zit is dit een erg doenbaar werkje. Wanneer de kano uit het water gehaald is moet je hem op een karretje met twee wielen plaatsen die je meekrijgt van de organisatie. Als je aan de voor- en achterkant de kano vasthoudt, kan deze perfect balanceren op de kar. Sommige meren liggen iets verder uit elkaar waardoor je misschien 30 minuten moet stappen, anderen liggen dan weer pal naast elkaar waardoor je voordat je het weet terug in het water ligt te dobberen.

Terug naar onze eigen driedaagse. Ondertussen is het ongeveer 17u en vinden we het tijd om een kampplaats te zoeken. Aangezien we morgen tegen de vroege namiddag al aan de eindplaats moeten zijn, hebben we ervoor gekozen om vandaag wat langer te peddelen dan gisteren. Zo moeten we morgen niet te ver meer varen en hebben we een rustige laatste ochtend. Op een prachtig en groot eiland in het meer vinden we de perfecte slaapplaats. Deze keer geen shelter maar wel effectief ‘in the wild’. Sprokkelhout is er gelukkig genoeg, en aangezien we aanmaakblokjes mee hebben krijgen we ons kampvuur snel aangestoken. Per kano krijg je van de organisatie ook steeds een touw mee dus een waslijn was snel gemaakt om onze handdoeken te drogen.

Eenmaal geïnstalleerd doen we natuurlijk wat we het liefste doen: genieten van de avondzon die traag maar zeker richting de horizon zakt. Voor ons betekent dat nog snel een goede plons in het heldere water zodat we nog wat kunnen drogen in de laatste zonnestralen. Eenmaal uit het water is het tijd om te eten, een lekkere pasta is ons deel. En niet te vergeten, een fris pintje om de dag in schoonheid mee af te sluiten.

Dag 3: aan alle mooie liedjes komt helaas een einde

Na twee nachten kamperen weten we goed hoe we ons moeten organiseren om alles vlot te doen verlopen. Het is midden september waardoor het al wat frisser in de ochtend is, snel het vuur terug aansteken is dus de boodschap. Omdat we gisteren stevig gepeddeld hebben kunnen we het vandaag wat rustiger aan doen. Eenmaal ons kampvuur aangestoken kunnen we beginnen aan het tweede vaste ritueel: ontbijt! Met een goed gevulde maag zijn we klaar om de laatste etappe richting het eindpunt in te zetten.

En zo komt stilletjes aan een einde aan ons driedaags avontuur over de Zweedse meren en doorheen de prachtige bossen van het Glasgkogen Naturreservat. Toch kunnen we niet zomaar aanmeren en wegrijden. Eenmaal aangekomen aan het kanocentrum wordt er van iedere gast verwacht dat ze zelf de kano en het materiaal kuisen en opruimen, en zo ook van ons. Emmertje vullen met water uit het meer en hupla, schrobben maar zodat al het zand zeker verwijderd is.

Wat een heerlijke driedaagse, wat een avontuur. Terug naar de natuur met een meerdaagse kanotocht is puur genieten!

Trek jij deze zomer naar Zweden voor een meerdaagse kanotocht? Contacteer onze specialisten voor meer informatie.